Çocuklarımızın Uykusu Konusunda Yaptığımız ‘’Masum’’ Hatalar
Bu yazıda bahsedeceğim örneklerin hepsi ‘’masum’’ çünkü tamamen iyi niyetle, çocuklarımıza destek olabilmek için, onların iyiliği için yaptığımız şeyler bunlar aslında. Fakat ‘’masum’’ olmaları, neden oldukları olumsuz sonuçların etkisini hafifletmiyor ne yazık ki…
Çocuklarımızın uykuyla ilgili kurdukları bağlantıları onlara çoğu zaman biz öğretiyoruz. Sallanarak uyumak, emerek uyumak, kucakta gezerek uyumak ve benzerleri… Ama keyfimizden değil tabii! Biz istemez miyiz çocuğumuzu doğduğu ilk günden itibaren yatağına koyalım ve saatlerce mışıl mışıl uyusun? Ya da şöyle soralım, çok mu hoşumuza gidiyor onu uyutabilmek için saatlerce kucağımızda dolaştırmak, hele ki bir de büyümüş ve iyice ağırlaşmışsa?
Hem kendi deneyimlerimden hem de birlikte çalıştığım ailelerin yaşadıklarından yola çıkarak, çocuklarımızın uykusu konusunda istemeden de olsa yaptığımız yanlışlara, en ‘’masum’’ hatalarımıza hep birlikte bir göz atalım…
Erken Müdahale: Çocuklarımızın her ihtiyacında onların yanında olmak tabii ki bizim işimiz. Burada ‘’ihtiyacında’’ kelimesinin altını özellikle çizmek istiyorum. Çocuğumuz gece uyandığında, yalnızca ses çıkartıyor veya mızıldanıyor diye hemen yanına koştuğumuzda birçok zaman onun ihtiyacına cevap vermiyor, aslında uyuyan veya tam kendi kendine uykuya dönmek üzere olan çocuğumuzu uyandırabiliyoruz. O yüzden geceleri çocuklarımızın yanına koşmadan önce birkaç dakika bile olsa onları dinlememiz ve çıkardıkları sesleri anlamaya çalışmamız gerekiyor. Birçok çocuk geceleri birkaç dakika boyunca sesler çıkartıp yeniden uykuya dönebiliyor. Tabii eğer biz onlara fırsat verirsek.
Aşırı Müdahale: Uyutmaya çalışırken kucağınızda gezdirdiğiniz, buna rağmen bir türlü ağlaması hafiflemeyen çocuğunuzun belki de aslında yatağa bırakılmak istiyor ve bunun için ağlıyor olabileceğini hiç düşündünüz mü? Bin bir yaratıcı yöntemle uyutmaya çabaladığınız bebeğinizin aslında yatağında kendi kendine uyuma ihtimali olduğu hiç aklınıza geldi mi peki? Eminim gelmiştir, ama buna cesaret edememiş olabilirsiniz. Kızımın kendi kendine uykuya dalabildiğini, 4 aylık olduğunda bir gün O’nu uyutmaya çalışmaktan yorulup 10 dakikalığına odasından çıktığımda fark edebildim ancak. Meğer daha önce bunu yapabilmesi için hiç fırsat vermemişim ki O’na… Yaşadığım bu deneyimden de yola çıkarak, çalıştığım tüm ailelere her zaman öncelikle çocuklarına fırsat vermelerini ve yalnızca gerekli olduğunda onlara müdahale etmelerini öneririm.
‘’Çok Yorulsun İyi Uyur’’: Keşke! Ama olmuyor işte… Hatta aksine, çok yorulan çocuk çocuğu zaman uykuya daha zor geçiyor ve geceleri daha sık uyanıyor. Uyku uykunun mayasıdır derler ya, çok doğru. Gece iyi uyumasını istediğiniz çocuğunuzun gündüz de ihtiyacı olan uykuyu alması, iyi dinlenmesi ve akşam makul bir saatte yatması gerekiyor. Çok yorulup iyi uyumasını hayal ettiğimiz çocuğumuz, gece de bizi yoruyor ne yazık ki.
‘’Geç Yatarsa Geç Kalkar’’: Bu da yine çoğu zaman ters tepen bir taktik ne yazık ki. Mantık olarak doğru olsa da, çocukların uyanma saati sabah 6 ve 8 arasında oluyor çoğu zaman. Güneş doğuyor ve her anı heyecan dolu yepyeni bir gün başlıyor onlar için, neden uyumaya devam etsinler ki? Uyanma saatlerini kontrol edemediğimiz çocuklarımızın ihtiyaçları olan 10-12 saatlik gece uykusunu alabilmeleri için ise, mutlaka erken yatmaları gerekiyor. Aksi takdirde büyüme hormonunun en iyi salgılandığı bu kaliteli uyku sürecini kaçırıyorlar ve ihtiyaçları olan uykuyu alamıyorlar. Çocuklarımızın akşam erken yatması, hem onların sağlıklı büyüyebilmeleri, hem de bizlerin akşamları biraz dinlenip kendimize zaman ayırabilmemiz için çok önemli.